Ukraińskie barwy zbóż. Барви українських злаків.

Halyna

Administrator

Skąd: Polska

Dołączył: 2021-05-30

Liczba postów: 55

WWW

Historia i znaczenie pierogów dla ukraińców

Historia i znaczenie pierogów dla ukraińców

Wielu zagranicznych turystów często kojarzy Ukrainę z pierogami. Według mojej prababci pierogi od dawna uważane są za pełnoprawne ukraińskie tradycyjne danie narodowe. Wszędzie mówi się o pierogach, śpiewa się o nich w dawnych pieśniach ludowych, a nawet we współczesnych, piszą wiersze, rysują obrazki i uważają je za święte. W dawnych czasach pierogi podawano tylko na święta, dzisiaj często podawane są na niedzielnym stole (tak było i jest w mojej rodzinie).

Istnieje wiele rodzajów pierogów, różniących się nadzieniem. Każdy z nich ma swoją historię i znaczenie dla narodu ukraińskiego. Na przykład najbardziej popularne są pierogi z ziemniakami i serem. Ten rodzaj pierogów często przygotowywano na wsiach dla rolników wracających z pola. Wierzono, że to najbardziej pożywne jedzenie, które da siłę do dalszej pracy. Pierogi z samym serem były przygotowywane tylko w niedziele, nie każdy bowiem mógł sobie pozwolić na produkty mleczne. Pierogi ziemniaczane przynoszono matkom zaraz po urodzeniu. Bez pierogów z kiszoną kapustą lub makiem nie wyobrażano sobie żadnej Wigilii. Wyrabiano je z postnego ciasta, ugniatanego tylko z mąki, wody i soli, bez domieszki mleka i jajek.

Według opowieści mojej babci istnieje ponad trzydzieści gatunków nadzień do pierogów, są ona zarówno wytrawne, jak i słodkie. Każde z nich smakują oryginalnie i wyjątkowo, żadne nie przypomina drugiego nadzienia. Są pierogi z kaszą jaglaną i gryczaną, są z serem na słodko, słono, ostro, są z owocami (jagodami, czereśniami, malinami, jabłkami, truskawkami czy śliwkami). Niektórzy twierdzą, że bez skwarków nie ma pierogów. Na Ukrainie Zachodniej posypuje się nimi pierogi, w rejonie Połtawy dodaje się do nadzienia w środku. W dzisiejszych restauracjach pierogi podaje się nie tylko ze śmietaną czy skwarkami, ale kucharze tworzą specjalne sosy według własnych receptur.

Pierogi dla Ukraińców miały nie tylko wartość konsumpcyjną i energetyczną, były także atrybutem zabawy czy wróżenia. Chłopcy i dziewczynki czasem chcieli się dowiedzieć, jaka będzie ich przyszłość w miłości.

Tradycyjne wróżby: w zrobione pierogi, należy włożyć kartkę z jakimikolwiek męskimi imionami, niekoniecznie znajomymi. Trzeba było uważnie obserwować, kiedy woda się zagotuje, później pod jakim imieniem pierog wyjdzie pierwszy na powierzchnię - i zostanie nazwany przyszłym mężem. Dziewczyna mogła położyć pieróg przed kotem lub psem, co było rodzajem wyroczni losu. Zwierzę, wybierając jednego, wskazało na prymat małżeństwa.  Jeśli kot ugryzie czyjś pieróg i odejdzie, to znaczy, że chłopak z dziewczynom zrobi to samo, a jeśli kot zabierze im któregoś pieroga, to znaczy, że swatki przyjadą z daleka i małżeństwo będzie mieszkać daleko od domu.

Do pierogów z różnymi nadzieniami można było dodać takie dodatki jak: sól – żeby było życie „szkodliwe, z pewną brzydotą”(czyli, Żeby życie nie było takie słodkie); wata - dla łatwego życia, monety - dla pieniędzy; pieprz - na ciężkie życie; wrzucali też karteczkę z napisem "lalka", a ten kto trafi na ten pieróg, będzie miał dziecko w najbliższej przyszłości. Na Wigilię robiono pierogi z niespodzianką, czyli szczęśliwe pierogi, można było do nich dodać wszystko, wierzono, że ktokolwiek taki pieróg dostanie, będzie szczęśliwy przez cały rok. Również na Wigilię niezamężne dziewczęta robiły pierogi z zamężną gospodynią, a ona, mieląc podczas robienia, miała włożyć gorzki pieprz do jednego z pierogów, a ten, kto dostanie taką niespodziankę, wkrótce wyjdzie za mąż.

Na Wigilię robiono pierogi z niespodzianką, czyli szczęśliwe pierogi. Można było do nich dodać wszystko, wierzono, że ktokolwiek taki pieróg dostanie, będzie szczęśliwy przez cały rok. Kolejna wigilijna wróżba polegała na robieniu pierogów przez niezamężne dziewczęta. Pracowały pod opieką mężatki, która je zagadywała i pod nieuwagę dziewcząt miała za zadanie włożyć ziarno pieprzu do jednego z pierogów. Tej, która dostała taką niespodziankę, wróżono rychłe wyjście za mąż.

Pierogi na Ukrainie mają niesamowicie wielkie znaczenie i historię. Mam nadzieję, że ta historia o pierogach będzie przekazywana z pokolenia na pokolenie, a dzieci, które urodzą się za 20-30 lat będą mogły ich spróbować.